Με τα γιαπωνέζικα παραμύθια ο αφηγητής έρχεται σε επαφή με τον εξαιρετικά ενδιαφέροντα Ιαπωνικό πολιτισμό.Τα παιδιά ακούγοντας γιαπωνέζικα παραμύθια μαγεύονται από τις ιστορίες της ανατολής
Το ενδιαφέρον για την ιαπωνική κουλτούρα οδήγησε στη δημοσίευση αρκετών βιβλίων στις αρχές του 20ου αιώνα. Τέτοια είναι το Green Willow από την Grace James και η Παιδική Ζωή στην Ιαπωνία από τη Matilda Chaplin Ayrton. Ένα εκπληκτικό βιβλίο, με γιαπωνέζικα παραμύθια, προσαρμοσμένα στα παιδιά, είναι αυτό της Yei Theodora Ozaki.
Ο συγγραφέας William Elliot Griffis έγραψε το Japanese Fairy World. Το βιβλίο αυτό ήταν μια συλλογή από παραμύθια και λαϊκές παραδόσεις που μεταφράστηκαν στα αγγλικά το 1870. Το βιβλίο εκδόθηκε επίσης ως Οι λάτρεις της Φωτιάς και άλλα Παραμύθια της Παλαιάς Ιαπωνίας.
Πολλά από τα γιαπωνέζικα παραμύθια επηρεάζονται και εμπνέονται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της χώρας, το Shinto και το Βουδισμό. Ωστόσο, η ιαπωνική λαογραφία λαμβάνει επίσης μερικές επιρροές από τη λογοτεχνία άλλων χωρών, όπως οι ιστορίες της αρχαίας Ινδίας.
Τα χαρακτηριστικά των λαϊκών γιαπωνέζικων παραμυθιών είναι ποικίλα, αλλά όπως και οι αδελφοί Grimm και ιστορίες άλλων διάσημων αφηγητών, οι λαϊκές ιστορίες από την Ιαπωνία παρουσιάζουν θέματα όπως η καλοσύνη, η μαγεία και η απληστία. Η ιαπωνική λαογραφία περιλαμβάνει επίσης υπερφυσικές ιστορίες με πλάσματα, πνεύματα και τέρατα, πολλά από τα οποία έχουν χαρακτηριστικά φυσικών στοιχείων.
Παρόμοια με τη λαογραφία της Γερμανίας και της Γαλλίας, οι λαϊκές ιστορίες ξεκίνησαν από την προφορική παράδοση. Τα λαϊκά παραμύθια της Ιαπωνίας δημιουργούσαν όμορφες στιγμές διασκέδασης τα παλιά χρόνια. Οι παραμυθάδες κατά την αφήγηση, χρησιμοποιούσαν εικόνες ή εικονογραφημένες πινακίδες για να μεταφέρουν το ηθικό δίδαγμα στους κατοίκους ενός τοπικού χωριού. Συχνά ο αφηγητής θα επέστρεφε για μια νέα αφήγηση της ιστορίας.
Πολύ αργότερα, τα παραμύθια της Ιαπωνίας καταγράφηκαν σε βιβλία με σκοπό την διατήρηση και τη μετάδοση τους. Το παλαιότερο, γνωστό χρονικό παραμυθιών της Ιαπωνίας είναι το Κοτζίκι. Πολλά παραμύθια προέρχονται από αυτή τη συλλογή μύθων, η οποία δημοσιεύθηκε γύρω στο 711 μ.Χ. Μια λαϊκή μορφή μύθου και λαογραφίας στην Ιαπωνία ήταν γνωστή ως Καμησίμπα ή "χαρτικό δράμα". Το Kamishibai έγινε ιδιαίτερα δημοφιλές στη δεκαετία του 1920 μέχρι τη δεκαετία του 1950, αν και υπήρχε πολύ νωρίτερα.
Τα παραμύθια, οι μύθοι και οι θρύλοι από όλο τον κόσμο είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να εκθέσετε τα παιδιά σε μια ποικιλία πολιτισμών και να αναπτύξετε τη φαντασία τους.
Τα ελληνικά παραδοσιακά παραμύθια αντιπροσωπεύουν την ψυχή, την ιστορία και τα διδάγματα του λαού μας. Μεταφέρουν στο παιδί, με σεβασμό και αγάπη, σημαντικά μηνύματα που αποτελούσαν πάντα έναν φωτεινό φάρο του ελληνικού πολιτισμού.
Τα λαϊκά παραμύθια υπάρχουν σχεδόν σε κάθε λαό, αλλά λίγοι έχουν μια τόσο πλούσια παράδοση αφήγησης όπως ο λαός της Ρωσίας. Τα ρωσικά λαϊκά παραμύθια είναι γεμάτα με μάγισσες, ομιλούντα ζώα, ανόητους αλλά τυχερούς ανθρώπους και σοφούς όλων των ηλικιών. Έχουν ως στόχο τη διασκέδαση και την ευχαρίστηση μικρών και μεγάλων.
Η λαϊκή παράδοση της Κίνας αποτελεί μέρος της περήφανης παράδοσης της χώρας, με εκατοντάδες ιστορίες αγαπημένες από νέους και ηλικιωμένους. Πολλά από τα λαϊκά κινέζικα παραμύθια χρησιμοποιούνται για να διδάξουν ορισμένες σημαντικές αξίες και χαρακτηριστικά.
